Zabawy w dorosłych ciąg dalszy

W roku 1966 Jadwiga Żukowska stworzyła film „Zabawa w dorosłych”, w którym w jednym z warszawskich przedszkoli przyglądała się wyobrażeniom dzieci o dorosłym życiu. Maluchom zostały zadane pytania o to, czym będą się kierować w wyborze życiowych partnerów i partnerek. W ich wypowiedziach odbijały się indywidualne marzenia i wartości przekazane przez rodziców. „W czasie realizacji tego filmu z dziećmi wpadłam na pomysł nakręcenia dalszego ciągu tej zabawy w dorosłych. (…) Wydawało mi się interesujące zadać im po latach te same pytania, na które odpowiadali jako dzieci i porównać ich poglądy na ten sam temat, gdy będą już dorośli. (…) Chciałam wrócić do moich filmowych bohaterów w chwili, gdy mała sześcioletnia Ewa, która grała rolę panny młodej, będzie wychodzić za mąż” – przybliża w filmie założenia realizacyjne Jadwiga Żukowska.

Film Jadwigi Żukowskiej, poprzez zestawienie obrazów zrealizowanych w 1966 i współczesnych wypowiedzi bohaterek i bohaterów, daje unikalny wgląd w to, które z marzeń z lat dziecinnych przetrwały w dorosłych już ludziach i które z nich udało im się zrealizować. Dziś film stanowi interesujący obraz wyobrażeń Polaków o rolach i postawach w romantycznych relacjach doby transformacji.